مهر که دو نیم می شود..
به نام خداوند مهربانی ها
این یک یادداشت نیست ... برای همین در سایت می گذارمش تا اسمش را خودتان هر چه
خواستید انتخاب فرمایید... امروز نیمه "مهر" ماه روز تولد این معلم کوچک
است و"مهر" که دو نیم می شود به خودم می گویم:
هنوزبه پانرسیده ازسرگذشت/
و زندگی تنها،
تنها! همین یک وجب بود/
شادا شاپرک که دوهفته زندگی اش/
گردش عمری جاودانه است!!...
شادا شاپرک! شادا...//
این چند بیت، از آن شاعر معاصر هم گویی سالهاست در ذهن و دلم روزی هزار بار متولد
می شود که:
"هیــچ میــدانی چــرا چــون مــوج،
در گــریــز از خــویشتــن،
پیــوستــه مــی کــاهــم؟
زان کــه بــر ایــن پــرده تــاریــک؛
ایــن خــامــوشــی نــزدیــک،
آنچــه مــی خــواهــم، نمــی بینــم
و آنچــه مــی بینــم، نمــی خــواهــم . . ."
نه! این یک یادداشت نبود...
فقط شاید این معلم کوچک می خواست تکرار
کند آن حس خوب "شادا شاپرک!" را ...
شادا شاپرک و پایبزتان!
آنسان که در این زمانه ی دور افتاده از مدار مهر !
لبریز از "مهر" گردد!
ای مهربانان!!
-کاوه فرهادی.
نیمه مهر ماه 1392
تکرار امیـــــدواری خداونــدی است ، یاداوری این تکرار بر شما گرامی باد.